U heeft een link geselecteerd die naar een andere website leidt. Als u op OK klikt, verlaat u deze website en gaat u naar een website die niet wordt beheerd door Medtronic Nederland.
Medtronic is niet verantwoordelijk voor de inhoud en het beheer van de andere website, en is derhalve ook niet verantwoordelijk voor mogelijke zakelijke overeenkomsten of transacties die via die website tot stand gekomen zijn. Het gebruik van de andere website is onderhevig aan de gebruiksvoorwaarden en privacyverklaring van die website.
Uw webbrowser is verouderd
Met een bijgewerkte browser heeft u een betere ervaring met de website van Medtronic. Werk mijn browser nu bij.
In dit verhaal wordt de persoonlijke ervaring van één persoon met de therapie van Medtronic weergegeven. Het is een waargebeurd verhaal van een Nederlandse patiënt. Niet iedereen zal echter op dezelfde manier reageren op een therapie of ingreep of dezelfde resultaten ondervinden. Neem contact op met uw professioneel zorgverlener voor meer informatie over de behandelmogelijkheden.
Dit artikel is verschenen in Clique Magazine bij Elsevier Weekblad op 20 november 2021
Als ik één iemand kan helpen, ben ik tevreden.
- Mia Claus
Mia Claus leed jarenlang aan urine-incontinentie en incontinentie voor ontlasting. Voor beide aandoeningen bleek neuromodulatie bij haar een efficiënte behandeling te vormen. Ze genas vrijwel volledig van de incontinentie en kon haar sociale leven weer oppakken. Namens de Patiëntenvereniging voor Neuromodulatie (PVVN) informeert ze nu andere mensen over deze therapie. 'Als ik één iemand kan helpen, ben ik tevreden.'
Mia Claus is negenendertig als ze merkt dat ze haar urine niet meer op kan houden. 'Ik had twee moeizaam verlopen bevallingen achter de rug,' vertelt Mia. 'Er was sprake van een inscheuring en een blaasverzakking. Toen had ik ook nog een ongeval waarbij ik van de trap viel. Ik kreeg last van urine-incontinentie en ging naar de huisarts, die me echter niet kon helpen.'
Nadat onder andere medicamenteuze behandelingen geen soelaas bieden, wordt Mia doorverwezen naar het Maastricht UMC+. 'Daar vertelde men mij dat ik in de toekomst waarschijnlijk ook nog problemen met de ontlasting zou krijgen. Op proef werd er toen gestart met neuromodulatie voor de urine-incontinentie.'
Neuromodulatie is een last resort behandeltherapie bij een breed scala van aandoeningen zoals (zenuw)pijn, blaas-/darmaandoeningen (incontinentie) en neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, epilepsie en spasticiteit. Bij de behandeling van incontinentie stimuleert de neuromodulator de sacrale zenuwen. Via deze zenuwen sturen de hersenen onder meer de blaas en de sluitspier aan. Door de neuromodulatie kan de coördinatie tussen hersenen, bekkenbodem, dikke darm en sluitspieren worden hersteld. Mensen bij wie andere behandelingen geen baat hebben of te veel bijwerkingen geven, komen in aanmerking voor de behandeling. Voordat er overgegaan wordt op neuromodulatie, is er eerst een proefbehandeling gedurende ongeveer veertien dagen. De elektrische signalen worden in die periode opgewekt via een externe batterij die op de huid wordt geplakt. Als het effect hiervan goed is, wordt er een definitieve behandeling ingepland.
En wilt u meer weten over sacrale neuromodulatie (SNM)? Neem dan contact op met een van de SNM-expertisecentra.
DOOR DE NEUROMODULATIE KAN DE COÖRDINATIE TUSSEN HERSENEN, BEKKENBODEM, DIKKE DARM EN SLUITSPIEREN WORDEN HERSTELD.
'De proefbehandeling voor de urine-incontinentie verliep bij mij goed,' vertelt Mia. 'Ik werd voor negentig procent urinevrij en kreeg tijdens de definitieve behandeling een batterij in mijn bil geïmplanteerd.' Mia's sociale leven kwam dankzij de behandeling weer helemaal tot leven. Vier jaar na de behandeling van de urine-incontinentie blijkt ze echter ook incontinent te worden voor ontlasting. "Dat vond ik nog vervelender dan de urine-incontinentie,' vertelt Mia. 'Ik werkte in de thuiszorg en bij ontlastingsverlies moest ik tijdens mijn werk naar huis om te douchen. Bij urine-incontinentie kun je nog enigszins aan de slag met luiers en dergelijke, maar ontlasting ruiken de mensen gewoon. Je hele sociale leven staat daardoor op z'n kop.'
Gelukkig bleek de neuromodulatie ook goed te werken voor de ontlastingsincontinentie. 'Ik heb eerst andere opties geprobeerd, maar kreeg uiteindelijk toch een tweede neurostimulator erbij. Er zijn bij mij nu twee apparaatjes geïmplanteerd, waarbij de batterijen het vijf tot zes jaar volhouden.' Veel last zegt Mia niet te hebben van de behandeling. 'Ik voel de puls weleens, maar dat is niet vervelend. Op een schermpje kan ik zien hoe hoog de puls staat en met een afstandsbediening kan ik de puls hoger of lager zetten. De puls voor de ontlasting is bijvoorbeeld iets lager komen te staan.' Dankzij de stimulatie voelt Mia de aandrang beter aankomen en kan ze op tijd naar het toilet.
Namens de PVVN staat Mia inmiddels geregeld als vrijwilliger op informatiebeurzen. 'Ik merk dan dat er nog steeds een taboe rond incontinentie hangt,' vertelt Mia. 'Mensen zijn vaak erg beschroomd om erover te praten. Zelf heb ik het geluk gehad dat zowel mijn werkgever als mijn man en mijn kinderen begrip voor de situatie hadden. Ik heb menig jaar met luiers rondgelopen en dat kunnen puberkinderen als erg gênant ervaren.' Dankzij de neurostimulatie heeft Mia naar eigen zeggen haar leven weer teruggekregen. 'Maar het duurt wel even voor je echt weer vertrouwen hebt. De eerste keer dat ik zonder incontinentiemateriaal de deur uit durfde, was maanden nadat de behandeling succesvol bleek.' Als vrijwilligster hoopt Mia meer mensen op de hoogte te brengen van neuromodulatie als behandeling van incontinentie. 'Het is een aandoening die zoveel invloed op je hele leven heeft. Als ik door informatie te geven één persoon kan helpen, ben ik al heel erg tevreden.'
Kijk voor meer informatie op www.pvvn.nl
U dient de informatie op deze site niet als vervangend medisch advies te beschouwen. Indien u twijfels heeft over uw gezondheid of een gezondheidsadvies nodig heeft, dient u contact op te nemen met uw arts of professioneel zorgverlener.