Verhaal van Laurence: 'Met deze nieuwe staaf voel ik mij goed'

In dit verhaal wordt de persoonlijke ervaring van één persoon met de therapie van Medtronic weergegeven. Het is een waargebeurd verhaal van een Nederlandse patiënt. Niet iedereen zal echter op dezelfde manier reageren op een therapie of ingreep of dezelfde resultaten ondervinden. Neem contact op met uw professioneel zorgverlener voor meer informatie over de behandelmogelijkheden.

'Ik wilde meedoen met de anderen'

Laurence vertelt zelf verder: ‘Omdat het op de rug zat, merkte ik er niet zo veel van. Ik ging naar de basisschool net als elk ander kind en ik deed ook gewoon mee met gymnastiek. Iedereen wist ervan en er werd ook rekening mee gehouden. Ik heb me niet anders gevoeld dan anderen. Maar toen ik negen was, veranderde dat. Er was sprake van een acute kyfose (bolle rug). De scoliose was hoger opgetrokken. De artsen zeiden dat als het zo doorging, vitale lichaamsdelen, zoals de luchtpijp en de slokdarm, misschien in het gedrang konden komen. Toen heb ik mijn eerste operatie gehad. Er moest een staaf geplaatst worden om het te fixeren. Aan de scoliose hebben ze niets gedaan. Ze konden niet beide aandoeningen tegelijk behandelen.’

‘Het leek heel goed te gaan,’ vult zijn vader aan. ‘Bij de operatie werd een staaf ingebracht, die met een aantal schroeven werd vastgezet. Hij voelde zich er goed mee. Totdat de staaf brak.’
Laurence: ‘Ja, ik was elf toen dat gebeurde. Ik had heel veel pijn, zeker bij bepaalde bewegingen. Besloten werd om te opereren en een nieuwe staaf in te brengen. Het was wel frustrerend. Ik wilde meedoen met de anderen.’ Hij lacht. ‘Ik ben best wel competitief.’

‘En misschien was die staaf niet berekend op een jongen die tennist,’ zegt Ronald met een glimlach. ‘De tweede staaf werd ingebracht,’ vertelt Laurence. ‘In die tijd kon ik niet meedoen met gym, maar verder merkte ik er ook niet zo veel van. In elk geval kon ik weer verder, totdat…’
‘Totdat die ook brak!’ zegt Ronald, enigszins ontstemd. ‘Op een andere plaats. We weten nog steeds niet hoe dat kwam. Maar er was inmiddels nog een ander probleem bijgekomen. Door de bestraling kon de borstkas niet ver genoeg groeien. Laurence heeft maar veertig procent longcapaciteit. Hoe dan ook, er moest een nieuwe fixatie komen, met een nieuwe staaf en ik hoorde de arts zeggen: “We gaan nu een Medtronic-setje* pakken!” En ik dacht, dat is interessant, die zitten hier om de hoek.’

Derde operatie

‘Een extra zware en stevige staaf. Die werd geplaatst in januari 2020,’ vertelt Laurence. ‘En net toen ik klaar was met revalideren, gingen de scholen dicht vanwege corona. Ik ben dus al twee jaar niet meer in de klas geweest. Ook toen de scholen weer opengingen, moest ik thuisblijven vanwege het risico op COVID, zeker met mijn longen. Maar ik moet zeggen, met deze nieuwe staaf voel ik mij goed. Het is altijd wel een beetje op en af. Ik ben nu niet helemaal pijnvrij, heb wel eens last van zenuwpijnen, maar ik klaag niet. Afgelopen december heb ik zelfs een onderscheiding ontvangen van de gemeente. Een jongerenlintje voor buitengewone resultaten in de afgelopen anderhalf jaar. Ik ben druk bezig met schoolprojecten. Ik heb heel wat plannen. Ik wil een hbo-studie ICT gaan doen.’ Hij voegt er optimistisch aan toe: ‘Een stageplek bij Medtronic staat hoog op mijn lijstje!’
‘We focussen op het heden,’ zegt Ronald. ‘Het belangrijkste voor ons is dat zijn rug goed blijft. En dat de staaf niet breekt.’ Hij kijkt trots naar zijn zoon. ‘We genieten van elke dag.’

En daarom mag Laurence van zijn orthopeed en van ons, in tegenstelling tot alle andere jongeren, onderuit hangen in zijn gamestoel!